Αναρτήσεις

Μέσα στης Τόχνης τα Στενά

Εικόνα
  Μέσα στης Τόχνης τα Στενά Προλεγόμενα Ξυπνώντας κατάλαβα ότι ήταν απλά ένα όνειρο. Πώς αλλιώς θα είχαμε πάει με βάρκα στην Τόχνη; Η ψευδαίσθηση προήλθε από επιστημονικά άρθρα της Γεωργίας Ανδρέου [1] που μας διηγείται πως η Τόχνη ήταν κάποτε μια παραθαλάσσια περιοχή. Βέβαια το «κάποτε» ήταν χιλιάδες χρόνια πριν, δηλαδή στην Ύστερη Εποχή του Χαλκού (1.650 έως το 1.050 π.Χ.). Η Γ. Ανδρέου το αποδεικνύει με αρχαιολογικές μελέτες. Εμείς θα περιοριστούμε σε αυτά που καταλαβαίνει εύκολα ο καθένας από εμάς. Στην Εικ. 1 βλέπουμε λοιπόν ένα παράκτιο στρώμα με κεραμικά αντικείμενα της τότε εποχής, όπως π.χ. θραύσματα από ένα επιτόπιο πιθάρι. Αυτά για όσα βρέθηκαν στη θέση Λακκιά της Τόχνης.   Εικ. 1: Παράκτιο στρώμα στα Λακκιά της Τόχνης με αντικείμενα της Ύστερης Εποχής του Χαλκού [2] . Επειδή, ωστόσο, «εν τω μεταξύ» η θάλασσα μεταφέρθηκε και την άραξε λίγο χιλιόμετρα πιο κάτω, πήραμε το αυτοκίνητο και τραβήξαμε για την Τόχνη μέσω ξηράς. Εξάλλου, δεν διαθέτουμε βάρκα! Τι ...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Συντροφιά με τα ομορφόπαιδα της Φύσης

Εικόνα
  Συντροφιά με τα ομορφόπαιδα της Φύσης Την κουβέντα με τα πέτρινα λουλούδια συνεχίζω, Τις χάλκινες πόρτες των σπιτιών που πρασινίζουν αντικρίζω, Τους βιολετί κρυστάλλους του αμέθυστου αγγίζω, Τον αδάμαστο χαλαζία για μια φορά θάθελα να νικήσω, Την κίσσηρη δίχως καμένη την παλάμη να χαϊδολογήσω, Το μεγάλο ψήγμα χρυσαφιού του «ευπρόσδεκτου ξένου» να αγγίξω, Του αζουρίτη τις γαλάζιες αποχρώσεις να χαζέψω, Τα χρώματα του ουράνιου τόξου στον οπάλιο να διαχωρίζω, Στα βράχια του Ολύμπου - που από τα σπλάχνα της Τηθύας ξεφύτρωσαν - να περπατήσω, Του Ρωμιού την Πέτρα που γεννοβόλησε την Αφροδίτη να αντικρίσω, Της Σκαρίνου το πετρόκτιστο σπίτι με πινελιές να ζωγραφίσω, Της Τόχνης τις λιθόστρωτες γειτονιές με το φακό να αποθανατίσω, Της χαμένης Αχερίτου τη γύψο με το σφυρί από τον βράχο να ξεκολλήσω, Του φεγγαριού τις τρύπιες πέτρες απ' τη βροχή να περιφρουρήσω, Της Χιονίστρας τον πράσινο σερπεντινίτη να προσκυνήσω,    Σαν βασιλιάς να νοιώσω του ρουμ...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Η μελαγχολική ιστορία ενός ναού με χάλκινη πόρτα

Εικόνα
  Η μελαγχολική ιστορία ενός ναού με χάλκινη πόρτα από Δημήτρη Κ. Κωνσταντινίδη Πρόλογος Αυτή η αφήγηση αφορά την σπάνια ιστορία ενός ναού στο Μαγδεμβούργο και της χάλκινης πόρτας του που αναδύεται μέσα από το πράσινο χρώμα του μαλαχίτη που κάλυψε, με το πέρασμα του χρόνου, τον λαμπερό χαλκό της. Ο Ναός του Αγίου Ιωάννη Η πρώτη εκκλησία που χτίστηκε το 937 μ.Χ. στη θέση του σημερινού καθεδρικού ναού ήταν ένα αβαείο αφιερωμένο στον Άγιο Μαυρίκιο. Ο σημερινός καθεδρικός ναός (Εικ. 1) χρειάστηκε 300 χρόνια για να κατασκευαστεί, με έναρξη το 1209 και με την ολοκλήρωση των καμπαναριών   του να πραγματοποιείται μόλις το 1520. Εικ. 1: Ο σημερινός ναός του Αγίου Ιωάννη στο Μαγδεμβούργο [1] Παρά τις επανειλημμένες λεηλασίες και καταστροφές από φωτιές και δύο μεγάλους πολέμους, ο ναός αυτός είναι πλούσιος σε έργα τέχνης, αντίκες και ανάγλυφα. Μια από τις κορυφαίες στιγμές στην ιστορία του ήταν σίγουρα η 26 η Ιουνίου του 1524, όταν ο Μαρτίνος Λούθηρος έκανε κήρυγμα στο ναό...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Η ΛΟΚΟΜΟΤΙΒΑ ΤΗΣ CUENCA MINERA Ένα ακόμη Μεταλλευτικό Μονοπάτι του Δημήτρη Κ. Κωνσταντινίδη

Εικόνα
        Η ΛΟΚΟΜΟΤΙΒΑ ΤΗΣ CUENCA MINERA              Ένα ακόμη Μεταλλευτικό Μονοπάτι του Δημήτρη Κ. Κωνσταντινίδη Φωτ.: Μάριος Κωνσταντινίδης  Εισαγωγή  Τους πρώτους μήνες της παραμονής μας στην Ανδαλουσία της Ισπανίας είχαμε την εντύπωση ότι το πιο εντυπωσιακό τρένο της ζωής μας ήταν η υπερταχεία ανάμεσα στη Σεβίλλη και Μαδρίτη, που κάλυπτε μια απόσταση 400 χλμ. σε 2 ώρες και 45 λεπτά. Μέχρι που γνωρίσαμε από κοντά ένα παλιό τρένο, με τρία βαγόνια, που βλέπαμε από το αυτοκίνητο στη καθημερινή διαδρομή μας για τα μεταλλεία του RioTinto (Εικ. 1). Αυτό που κάποτε αποτέλεσε την Λοκομοτίβα Ανάπτυξης της Λεκάνης των Μεταλλείων. Εικ. 1: Το σημερινό Τουριστικό Τρένο του Μεταλλευτικού Πάρκου του RioTinto  Το Μεταλλευτικό Τρένο    Το Μεταλλευτικό Τρένο του RioTinto αποτελεί μια ιστορική δημιουργία. Φτιάχτηκε μεταξύ 1873 και 1875 με σκοπό να μεταφέρει το μετάλλευμα από τα ορυχείο της Corta Atalaya στο λιμ...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Στα Χνάρια της Αρκούδας

Εικόνα
του Δημήτρη Κ. Κωνσταντινίδη Λευκωσία, Οκτώβρης 2023  Πώς ξεκίνησε;   «Ξανασκέψου το», μου λέει η Δώρα. «Δεν είσαι πια παλικαράκι». Δεν είχα τί να ξανασκεφτώ. Η μοναξιά πολλών εξαμήνων, εξαιτίας ενός μικροσκοπικού ιού, με έσπρωχνε στη Σλοβακία. Δεν ήταν ο μοναδικός λόγος. Τα τελευταία χρόνια της καριέρας μου τα έζησα ανάμεσα στην Μπάνσκα Στιάβνιτσα, την «Terra Banensia» (Γη των Μεταλλωρύχων) της κεντρικής μεταλλευτικής Ευρώπης, και στο Ρίο Τίντο, την κωμόπολη που πήρε το όνομα της από το Κόκκινο Ποτάμι της Ανδαλουσίας, που ταξιδεύει δίπλα της για να χαθεί στα νερά του Ατλαντικού.  Ο Κόκκινος Ποταμός της Ανδαλουσίας. Φωτ.: Μάριος Κωνσταντινίδης  Η ζωή του γεωλόγου είναι γεμάτη από περιπέτειες και αναμνήσεις. Δυστυχώς δεν του μένει χρόνος να τις καταγράψει στο χαρτί, είτε γιατί δεν έχει το ταλέντο της γραφής, είτε γιατί τα βράδια, πριν πάει στο κρεβάτι για την απαραίτητη ξεκούραση, έχει την καθορισμένη beer time (ώρα για μπύρα), όπως λέει καθημερινά ο φίλος Sean...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα