Rerum Naturalium

  Γράμμα της Αφροδίτης προς τη Νατάσα Αγαπητή Νατάσα, Με συγχωρείς για τον ενικό, αλλά σαν μια πολύ, μα πολύ μεγαλύτερη σου, νομίζω ότι θα εκμεταλλευτώ τους συνηθισμένους τρόπους επικοινωνίας στην Κύπρο και θα συνεχίσω να μη σε αποκαλώ «Έντιμη Κυρία Υπουργέ», όπως απαιτεί το πρωτόκολλο. Σχεδόν κάθε βδομάδα μιλάς για μένα, χωρίς να με γνωρίζεις καλά. Δεν είμαι η Ωραία Παφία Αφροδίτη που γεννήθηκε μέσα απ’ τα κύματα, κοντά σε εκείνο το βράχο. Εγώ βρίσκομαι σε βάθος 1.700 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Θα έπρεπε να είχα ονομαστεί Νηρηίδα, όπως η γυναίκα του Ποσειδώνα, που ζούσε στο βυθό, αλλά ο νονός μου δεν είχε έμπνευση. Αμερικάνος ο άνθρωπος ∙ που να ξέρει από ελληνικούς μύθους. Κοιτάσματα φυσικού αερίου της Λεκάνης της Λεβαντίνης. Πηγή: https://www.searchanddiscovery.com/documents/2019/20464craik/ndx_craik.pdf Η μάνα μου η Τηθύα με γέννησε πριν από 23 έως 34 εκατομμύρια χρόνια (στο λεγόμενο Ολιγόκαινο-Μειόκαινο).  Γι’ αυτό και επιμένω πως είμαι πολύ μεγαλύτερη α

                                        Μεσονύκτια κουβέντα με ένα σερπεντινίτη Του Δημήτρη Κ. Κωνσταντινίδη Είναι μεσάνυχτα και βρίσκομαι ψηλά.  Στα αστέρια; Όχι, δεν έφθασα μέχρι εκεί. Λέω να μείνω προσ γει ωμένος εσαεί. Όπως λένε οι φίλοι της Ομόνοιας «αιώνια». Γιατί να μπερδευτώ με το σύμπαν και το χάος; Με τον παράδεισο και την κόλαση; Μου φθάνει η άβυσσος της Γης. Κοντά στους τρεις δρόμους του ομώνυμου βουνού (Τρό-οδος) αφουγκράζομαι τις πέτρες. Η γυναίκα μου μιλά για πιθανή αφασία προχωρημένης ηλικίας. Δεν συμφωνώ μαζί της. Είμαι οπαδός του Αλέξη Ζορμπά: « Να ξέραμε αφεντικό τι λένε οι πέτρες, τα λουλούδια, η βροχή ! Μπορεί να φωνάζουν, να μας φωνάζουν, κι εμείς να μην ακούμε». Ο σερπεντινίτης αφηγείται: «Πήρα το όνομα μου από το φίδι ( Serpens ), γιατί και οι δυο μας έχουμε το ίδιο πρασινωπό και στικτό δέρμα» (Εικ. 1).  Εικ. 1: Πτυχωμένος σερπεντινίτης. Πηγή:  Hermann   Hammer ,  Wikimedia   Commons Το φως του φεγγαριού με βοηθά να τον κοιτάξω. Πράγματι πρασινωπός κα

ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΩΡΑΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ Για την  Ωραία Ελένη έχουν γραφτεί εκατοντάδες βιβ λία, τόσο στην αρχαιότητα, όσο και στη νεότερη λογοτεχνία, την ποίηση και την ιστοριογραφία. Η αρπαγή της από τον Πάρη έγινε αφορμή για τον δεκάχρονο Τρωικό Πόλεμο. Ο Όμηρος την χαρακτηρίζει ομορφομαλλούσα, ομορφοπρόσωπη, ασπροχέρα, ομορφοντυμένη, κ.α., αλλά και φρικτή, γιατί προκάλεσε τον αφανισμό πολλών ηρώων και στρατιωτών. Για τον ίδιο λόγο ο Αισχύλος παραλλάσσει το όνομά της και την αποκαλεί Ελεύναν,  Έλανδρον, Ελέπτολιν, δηλαδή καταστροφική για τα καράβια, τους άνδρες και τις πολιτείες. Μια ανασκόπηση των όσων γράφτηκαν για την προέλευση, τη ζωή και κυρίως τους «καυτούς» έρωτες της, δεν οδηγεί με σιγουριά σε συμπεράσματα για την πραγματική Ελένη. Εξάλλου, οι αρχαίοι Έλληνες ήταν «μανούλες» στη συγγραφή φανταχτερών μύθων. Βέβαια, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι πράγματι υπήρξε ο Τρωικός Πόλεμος. Τα αρχαιολογικά και γραπτά στοιχεία επιβεβαιώνουν αυτό που μας λένε όλοι οι αρχαίοι συγγραφείς, σύμφωνα με